Zarząd

• Prezes: Łukasz Osiak
• Wiceprezes-naczelnik: Jakub Gąska
• Wiceprezes: Ireneusz Matysek
• Z-ca naczelnika: Michał Filiks
• Sekretarz: Dominik Matysek
• Skarbnik: Piotr Miechowiecki
• Gospodarz: Zbigniew Baranek
• Członek: Grzegorz Stułka

Posiadany sprzęt bojowy

• Średni samochód ratowniczo gaśniczy 
• Lekki samochód ratowniczo-gaśniczy Ford Transit GLBA
• Agregat wysokociśnieniowy wodny
• Torba medyczna PSP-R1 z deską ortopedyczną.
• Pompa szlamowa HONDA
• Piła spalinowa STHIL
• Agregat prądotwórczy
• Aparaty powietrzne 4 szt
• Motopompa Polaonia M8/8 PO-5 2 szt.
• Radiotelefony przewoźne 2 szt.
• Radiotelefony przenośne 2 szt.
• Zestaw sprzętu hydraulicznego
• Defibrylator półautomatyczny szt. 1

      W okresie międzywojennym domy mieszkalne oraz zabudowania gospodarcze były w całości drewniane, kryte słomą co sprzyjało powstawaniu pożarów niszczących niekiedy całe miejscowości. Aby skuteczniej walczyć z „czerwonym kurem” mieszkańcy Borowia w 1919 roku na zebraniu założycielskim zwołanym z inicjatywy nauczyciela miejscowej szkoły Aleksandra Sasimowskiego oraz Jana Serzysko s. Krzysztofa i Marka Kreta postanowili utworzyć Ochotniczą Straż Ogniową. Do straży wstąpiło 10-ciu gospodarzy, a pierwszym naczelnikiem został wybrany Jan Serzysko.
      W celu pozyskania niezbędnych funduszy na wyposażenie jednostki OSP w konieczny sprzęt i umundurowanie, zarząd OSP organizował różnego rodzaju imprezy jak: przedstawienia teatralne, zabawy taneczne, loterie oraz zbiórki uliczne. Z uzyskanych funduszy zakupiono sikawkę ręczną, wóz do jazdy i umundurowanie.
      W roku 1924 przystąpiono do budowy pierwszej remizy strażackiej, którą realizowano w czynie społecznym przy dużym poparciu miejscowej ludności. Budowę remizy zakończono i oddano do użytku w 1925 roku. Szyld umieszczony na remizie wykonał osobiście Jan Serzysko, obecnie zdobi on budynek nowej strażnicy.
      W 1926 roku zakupiono specjalistyczny wóz, na którym można było umieścić posiadany sprzęt bojowy, wymieniono również beczki z drewnianych na metalowe.
      Na wyjazdy do pożarów zabezpieczone były u poszczególnych rolników konie do przewozu sikawek oraz do beczkowozów. Lokal remizy wykorzystywany był na zebrania członków straży oraz na różnego rodzaju zebrania wiejskie. Z lokalu remizy strażackiej korzystały również istniejące na terenie Borowia instytucje i organizacje jak: Spółdzielnia Spożywców, Spółdzielnia Mleczarska, Kółko Rolnicze, Koło Młodzieży, Kasa Stefczyka organizując swoje zebrania. W tym że lokalu organizowane były obchody świąt państwowych przez szkoły i inne organizacje. Remiza służyła również za lokal wyborczy do Sejmu. W czasie okupacji, gdy budynek szkolny był zajęty przez wojska niemieckie w remizie odbywała się na dwie zmiany nauka szkolna.
      Ochotnicza Straż Pożarna w Borowiu w okresie międzywojennym brała czynny udział w życiu społecznym i kulturalnym. Organizowała obchody Dnia Strażaka jak również uczestniczyła we wszelkich imprezach kulturalnych i oświatowych. Po utworzeniu agencji pocztowej w Borowiu, członkowie straży przez rok wozili w czynie społecznym pocztę z Borowia do Garwolina oraz pracowali przy budowie linii telefonicznej na odcinku Borowie – Głosków.
      W czasie okupacji życie straży jako organizacji ucichło ale wielu członków straży brało czynny udział w ruchu oporu. Po wyzwoleniu straż wznawia swoją działalność tak na odcinku zabezpieczenia przeciwpożarowego jak i działalności gospodarczej. 12 stycznia 1958 roku odbyły się wybory zarządu oraz przyjęto nowy statut.
      17 stycznia 1961 roku OSP w Borowiu została wpisana do rejestru Stowarzyszeń i Związków Urzędu Spraw Wewnętrznych Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie. W latach 1958-1972 strażacy wydzierżawiają od władz administracyjnych stawy na terenie Borowia i prowadzą hodowlę ryb. Za uzyskane pieniądze zakupują motopompę i dwa samochody marki Dodge. Jeden z samochodów (sanitarka) służył do przewozu osób i sprzętu strażackiego.
      W 1968 roku zakupiono używany typowy samochód strażacki marki Star 20.
      9 czerwca 1970 roku Jednostka OSP otrzymuje z Komendy Powiatowej Straży Pożarnej w Garwolinie nowy typowy samochód pożarniczy marki Żuk wyposażeniem.
      W okresie powojennym największy wysiłek w działalność straży włożyli: Bolesław Domaszczyński, Józef Łączyński, Franciszek Kępka, Władysław Zieliński, Piotr Baranek s. Franciszka, Czesław Zawadka, Czesław Aniszewski, Walerian Serzysko i Mieczysław Baran, którzy swoim zaangażowaniem i poświęceniem przekształcili jednostkę OSP w silną i nowoczesną jak na ówczesne czasy. W roku 1970 przeprowadzono remont kapitalny budynku remizy strażackiej.
      W roku 1976 dzięki staraniom Aleksandra Sasimowskiego i poparciu Premiera Piotra Jaroszewicza byłego nauczyciela miejscowej szkoły, straż otrzymała nowoczesny na tamte czasy beczkowóz z autopompą na podwoziu Stara 26, który służył strażakom do 1999 r.
      25 czerwca 1978 roku OSP Borowie otrzymuje sztandar ufundowany przez społeczeństwo Borowia. Po wieloletnich staraniach o wybudowanie nowej strażnicy w dniu 6 czerwca 1996 roku został zawarty akt notarialny przekazania przez Urząd Gminy Borowie działki dla OSP Borowie pod budowę nowej strażnicy.
      W 1996 roku Jednostka OSP otrzymała z Komendy Wojewódzkiej Straży Pożarnej w Siedlcach samochód Kraz z przyczepą niskopodłogową, który jako nieprzydatny do karosażu został sprzedany, a za uzyskane środki oraz dofinansowanie z Urzędu Gminy zakupiono samochód Star 244 – wywrotkę przeznaczoną do karosażu, który wykonano we wrześniu 1999r, dzięki środkom przekazanym przez ówczesnego wójta gminy Wiesława Gąskę
      18 listopada 1998 roku został powołany Społeczny Komitet Budowy Strażnicy w następującym składzie: Wójt Gminy Wiesław Gąska – Przewodniczący, Tadeusz Baranek – Skarbnik oraz Sławomir Gawryś, Wiktor Kielak, Jan Serzysko i Ryszard Zawadka. 11 marca 1999 roku uzyskano pozwolenie na budowę strażnicy i natychmiast rozpoczęto prace budowlane. Do budowy wykorzystano wcześniej zgromadzone materiały min. cegłę silikatową oraz drut zbrojeniowy zakupione z funduszu wiejskiego. Znaczna część robót wykonana została przy udziale miejscowych strażaków.Urząd Gminy sfinansował prace zatrudnionego murarza, a także dalsze materiały do budowy remizy takie jak strop teriva, materiał na pokrycie dachu.Następnie została rozebrana stara remiza, a zgromadzony sprzęt przeniesiono do wykończonej części nowej strażnicy.
      22 października 2006 roku dzięki staraniom Zarządu OSP i złożonemu wnioskowi do władz wojewódzkich Związku OSP w Warszawie, a także przeznaczeniu środków finansowych z budżetu Urzędu Gminy, jednostka otrzymała nowy lekki samochód pożarniczy Ford Transit. Następnie jednostka rozpoczęła starania o przystąpienie do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego poprzez szkolenia członków oraz doposażanie w niezbędny sprzęt i umundurowanie. W dniu 11 marca 2009 roku Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w Garwolinie Dariusz Sadkowski zawarł porozumienie z Wójtem Gminy Borowie Wiesławem Gąską oraz Ochotniczą Strażą Pożarną w Borowiu dotyczące włączenia OSP Borowie do KSRG. W dniu 27 maja 2009 roku decyzją Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej włączono OSP Borowie do KSRG.
      W ostatnim 30-leciu działalności OSP Borowie najdłużej sprawowali funkcje w Zarządzie oraz wykazali się zaangażowaniem w kierowaniu jednostką druhowie: Wiktor Mucha – wieloletni Naczelnik OSP, kierowca oraz Komendant Gminny OSP odznaczony w 2002 roku Złotym Znakiem Związku OSP RP, Janusz Aniszewski – pełnił funkcję Naczelnika, Z-cy Naczelnika oraz Prezesa, Jan Serzysko – wieloletni Skarbnik, Henryk Odziemczyk – Wice Prezes, Gospodarz, a obecnie Skarbnik oraz Tadeusz Baranek V-ce Prezes, a od 1991 do 10.2016 roku Prezes Zarządu OSP. W 10. 2016 roku wybrano nowy zarząd w osobach Prezes - Łukasz Osiak, V-ce Prezes Naczelnik Jakub Gąska, Viceprezes - Ireneusz Matysek, Z-ca Naczelnika - Michał Filiks, Sekretarz - Dominik Matysek, Skarbnik - Piotr Miechowiecki, Gospodarz - kierowca - Zbigniew Baranek. członek zarządu Grzegorz Stułka.